ငါးလႊာမွာရပ္တဲ့ ဓါတ္ေလွခါး

က်ေနာ္ေနတဲ့ ကြန္ဒိုမွာ အထပ္ ၈ လႊာရွိသည္၊ ကြန္ဒို ဥပေဒ အရ ၈ လႊာထက္ ပိုေဆာက္ပါက အလို အေလ်ာက္ မီးျငိမ္းသတ္စနစ္၊ အေရးေပၚ စနစ္ေတြ ဆင္ရျပဳရမွာ စိုးသည့္ အတြက္ သမာန္ကာလွ်ံကာ ေဆာက္ထားေသာ သာမန္ လူတနး္စား ေနထိုင္သည့္ ကြန္ဒို အစု ေလးသာ ျဖစ္သည္။ ကြန္ဒို အလံုးေပါင္း ၁၀ လံုးေက်ာ္ ရွိသည့္အနက္ အခ်ဳိ့အလံုးေတြမွာ လူသိပ္မေနၾက၊ အေၾကာင္းကေတာ့ ပိုင္ရွင္ေတြက ၀ယ္ထားၿပီး ငွားလည္း မငွား လူလည္း မေနပဲ ပစ္ထားၾကတာ ဒါမွ မဟုတ္ ကုန္ပစ္စည္းေလွာင္ၿပီး လူမေနၾကတာ ေတြေၾကာင့္ တစ္လႊာစီမွာ အခန္းေပါင္း ၄၀ နီးပါး ရွိသည့္အနက္ ၄ - ၅ ခန္းသာ လူေနသည့္ အလႊာမ်ားလည္း ရွိေလသည္။

ဒါေတာင္ ခုေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေတြမွာ လူအေတာ္မ်ားလာသည္။ လူေတြ လူေတြ နည္းတာမဟုတ္၊ ေရႊေတြလည္း လာေနၾကသည္။ အခန္းက ဖန္နစ္ခ်ာ အျပည့္အစံု ထည့္မယ္ ဆိုရင္ မိသားစု ၃ ေယာက္စာေလာက္ေတာ့ ကာမိသည္။ ဘာမွ မထည့္ပဲ ထားမည္ ဆိုလွ်င္ေတာ့ အလုပ္သမားေတြခ်ညး္ ေက်ာတခင္းစာ ၄ - ၅ ေယာက္ေတာ့ အိပ္ရေနရ ႏိုင္သည္။ 

ကြန္ဒို အလံုးတုိင္းမွာ ဓါတ္ေလွခါး ၂ စင္းစီ ရွိသည္။ က်ေနာ္ ေနတာ ၁ ႏွစ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ၊ ပတ္၀န္းက်င္နဲ ့ကင္းကင္းေနခ်င္တာေၾကာင့္ ကိုယ့္အလႊာမွာပင္ ဘယ္အခန္း လူရွိသည္၊ မရွိသည္ သိပ္မၾကည့္မိပါ။ အားလံုးကလည္း မနက္လင္းသည္ႏွင့္ ကြန္ဒိုေပၚက ဆင္းၿပီး အလုပ္ရွိရာ ၊ ေက်ာင္းရွိရာကုိ သြားၾကသူမ်ားသည့္ အတြက္ မနက္ ၉ နာရီ ဆုိလွ်င္ အားလံုး မရွိၾကေတာ့။ အဲ့သည္ အခ်ိန္ေလာက္က်မွ က်ေနာ္က အခန္းက ထြက္ မနက္စာ စား၊ ေန ့ခင္းစာ၀ယ္၊ ေစ်းထြက္ လုပ္စရာ ရွိတာ လုပ္ေလေတာ့ အားလံုးနဲ ့ ကင္းလြတ္ေနမည္မွာ အမွန္။

က်ေနာ္ေနတာက ၆ လႊာမွာ၊ ဓါတ္ေလွခါး သံုးၿပီး မဆင္းမတက္လို ့ မရ၊ အေတာ္ေလးေမာသည္။ မနက္ ဆင္းၿပီဆိုလွ်င္ ဓါတ္ေလွခါးထဲမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ၊ တခါတရံေတာ့ လူအခ်ဳိ့ အေပၚထပ္ ေအာက္ထပ္ေတြမွာ ၀င္လာတတ္သည္ေတာ့ ရွိသည္။ အဲ့သည္မွာ သတိထားမိသည္က --- ၅ လႊာႏွင့္ ဘယ္ဖက္ျခမ္းက ဓါတ္ေလွခါး။

က်ေနာ္ စေရာက္ၿပီး ၃ လ ေလာက္ေနေတာ့ စၿပီး သတိထားမိသည္။ အိပ္ယာထလို ့ ေအာက္ဆင္းမယ္ ျပင္တိုင္း လူမရႈပ္သည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ေလေတာ့ ဓါတ္ေလွခါးကို ေစာင့္ေနစရာမလို။ အဲ့သည္မွာ က်ေနာ္ ဆင္းမယ္ ျပင္တုိင္း ဘယ္ဖက္ျခမ္း ဓါတ္ေလွခါးသည္ ၅ လႊာမွာ အျမဲ ရွိေနတတ္သည္။ အျမဲလိုလို နီးပါး ျမင္ေတြ ့ေနရေပမယ့္ ---- ေအာ္ ၅လႊာမွာလည္း ေနာက္က်မွ အိမ္ျပန္လာတတ္တဲ့ လူမ်ား ရွိေနႏိုင္တာပဲေလ ဆိုၿပီး ဒီလိုပဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ပါ။

တခ်ဳိ့ ရက္ေတြမွာ က်ေနာ္လည္း အျပင္ကို ေစာေစာထြက္ရတာမို ့ လူေတြ အမ်ားႀကီးနဲ ့ ဆင္းလုိက္ တက္လုိက္ ဆိုောတ့ ဓါတ္ေလွခါးက တစ္ေနရာရာမွာ ရပ္ပီး နားေနဖုိ ့ မရွိတာႏွင့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲက ၅ လႊာနဲ ့ ဓါတ္ေလွခါး လည္း ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သည္။ 

ဒီလိုနဲ ့ ၆ လ ေက်ာ္ၾကာခဲ့သည္။ မနက္ ၉ နာရီေနာက္ပိုင္း လူရွင္းခ်ိန္ ေအာက္ဆင္းပီ ဆိုလွ်င္ ဘယ္ဖက္ ဓါတ္ေလွခါးသည္ ၅ လႊြာမွာ အျမဲေတြ ့ရလွ်က္။ စိတ္ထဲမွာလည္း မထူးဆန္းမိေတာ့ပါ။ ဒါေပမယ့္တစ္ရက္---- က်ေနာ္ မနက္စာ ဆင္းစားၿပီး ျပန္ အတက္ ဓါတ္ေလွခါးမွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ -၅- လႊာေရာက္ေတာ့ ဓါတ္ေလွခါးက ရပ္သြားၿပီး တံခါးပြင့္လာသည္။ ဘယ္သူမွ ဘယ္သူမ်ား အေပၚကို ဆက္တက္ဖို ့ ရွိလဲ မသိတာေလ လို ့ စိတ္ထဲ ေတြးၿပီး ခလုတ္မႏွိပ္ပဲ ခဏ ေစာင့္ၾကည့္သည္၊ ဘယ္သူမွ မရွိ ေနာက္ တံခါး ပိတ္ၿပီး ဆက္တက္လာသည္။

စိတ္ထဲမွာေတာ့ -- ေအာ္.. တစ္ေယာက္ေယာက္ ငါးလႊာမွာ ဓါတ္ေလွခါး ေစာင့္ရင္း စိတ္မရွည္တာနဲ ့ ေလွခါးက ေန ဆင္းသြားပံု ရသည္လုိ ့ ေတြးမိလုိက္သည္။ တခါတရံ ကေလးေတြ ဟိုး ၈ ထပ္ကေန ေလွခါး တစ္ေလ်ာက္ ဆင္းလာၿပီး ဓါတ္ေလွခါး အဆင္း အတက္ ခလုတ္ေတြကို အထပ္တုိင္း ေဆာ့ၿပီး ႏွိပ္သြားတတ္ၾကတာ ရွိတတ္သည္။ ထိုအခါ ဓါတ္ေလွခါးသည္ ဘယ္သူမွ ေစာင့္ေနသူ မရွိပဲ အထပ္တုိင္း ရ ပ္လုိ္က္ တံခါးဖြင့္လုိက္ ပိတ္လုိက္ ႏွင့္ ရွိေနတတ္တာပဲ မဟုတ္လား။

အဲ့သည္ တစ္ပတ္လံုးလံုး ဘယ္မွ မထြက္ျဖစ္သည္ႏွင့္ ေန ့တုိင္း အခန္းက ထြက္သည္ႏွင့္ ဓါတ္ေလွခါး ဘယ္ဖက္ ျခမ္းသည္ အျမဲလိုလို ၅ လႊာမွာ ရွိေနၿပီး ျပန္အတက္က် အျမဲ တံခါး ပြင့္ပြင့္ လာသည္ကို ၾကံဳရသည္။ ဒီလိုနဲ ့ပဲ တစ္ပတ္ ကုန္ဆံုးလို ့ စေန တနဂၤေႏြ ျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး တနလၤာ ျပန္ေရာက္လာသည္။ က်ေနာ့္ေနတဲ့ ကြန္ဒို နဲ ့ ေနာက္ကြန္ဒို ၂ လံုးေပါင္းမွ လံုျခံဳေရး အေစာင့္ ၁ ေယာက္သာ ရွိသည္။ ထိုလံုျခံဳေရး အေစာင့္သည္ မနက္ ၁၀ နာရီ ေက်ာ္သည္ႏွင့္ ကြန္ဒို အထပ္တုိင္းကို လွည့္ပတ္ ေလ်ာက္ၾကည့္တတ္သည္။ သူတို ့ ဆီက လံုျခံဳေရးကလည္း ကြန္ဘတ္ဘု ့ စစ္ဖိနပ္ စီးၾကတာပဲ ျဖစ္သျဖင့္ သူလမ္းေလ်ာက္လာတုိင္း ဘုတ္ ဘတ္ ဘုတ္ ဘတ္ စသည့္ စစ္ဖိနပ္သံ အျမဲၾကားရသည္။

တနလၤာမနက္က လံုျခံဳေရး အေစာင့္ထဲက အသားျဖဴျဖဴ လူလတ္ပိုင္း တစ္ေယာက္က က်ေနာ္နဲ ့ ဆံုတုိင္း ပါးစပ္က တျပင္ျပင္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အဲ့သည္ေန ့ ဆံုျဖစ္တုန္း က်ေနာ္ ထိုင္းလို မိတ္ဆက္ၾကည့္သည္။ သူက ျမန္မာစကားကို မြန္သံ ၀ဲ၀ဲ ႏွင့္ ျပန္ေျပာ၏ ၊ ေကာင္းေလစြ။ သူသည္ ထုိင္းယိုင္ (ထုိင္းၾကီး) ျဖစ္ၿပီး ထိုင္းကို အသက္ ၁၀ ႏွစ္ မျပည့္ခင္ ကထဲက ေရာက္သည့္ေနာက္ ျမန္မာစကားထက္ ထုိင္းစကားကို ပိုကၽြမ္းက်င္သည္။ အဲ့ဒါနဲ ့ပဲ... ၾကံဳတုန္း ၾကံဳခိုက္ ဆိုၿပီး က်ေနာ့္တုိ ့ ကြန္ဒို က ဓါတ္ေလွခါး ငါးလႊာမွာ အျမဲရပ္ေၾကာင္း၊ လူေနမ်ားလို ့လား ဘာလား ဆိုၿပီး စပ္စုၾကည့္သည္၊

ငါးလႊာမွာ လက္ရွိ လူေနတာ ၄ ခန္းသာ ရွိသည္။ ၀ိုင္ပုလင္း၊ ေျမပဲ၊ စသည့္ ကုန္လာေလွာင္ထားတာက ၈ ခန္းေလာက္ရွိသည္ တဲ့။ အတက္ အဆင္းမ်ားတတ္သလား ဆိုေတာ့ ကုန္ေလွာင္ခန္းမ်ားက တစ္ပတ္ ၂ ခါ ပစ္စည္း အသြင္း အထုတ္လုပ္သည္။ လူေနခန္း ေလးခန္းက ကုန္ေထ့ (ဘန္ေကာက္) မွာ အေနနဲၿပီး နယ္မွာ အလုပ္သြားလုပ္ေနသည္က မ်ားသည္တဲ့.........။ ဂိန္ပီ.............။

ဒါေတာင္ ငါးလႊာမွာ အျမဲရပ္တယ္ေနာ္လို ့ .... ဆက္အစ္ၾကည့္ေတာ့ ကိုေရႊမြန္ထိုင္းယိုင္က --- ဒါသာမန္ပဲ ျဖစ္ေၾကာင္း ဒီကြန္ဒို အစု စတည္ေဆာက္ တာ ၁၀ ေက်ာ္ ကာလမွာ ခုခ်ိန္ထိ ပံုမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာေလသတတ္။ သူ ့အေျပာအရ ငါးလႊာသည္ ရာဇ၀င္ ရွိ၏။ ကြန္ဒို စတည္ေဆာက္သည့္ လြန္ခဲ့သည္ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္တုန္းက ဒီေနရာသည္ ျခံဳဖုတ္ျမက္ပင္မ်ား ႀကီးစိုးရာ ဘန္ေကာက္ ျမိဳ့စြန္ႀကီး ျဖစ္ၿပီး ေဆးသမား၊ သူခိုး၊ ဓါးျပမ်ားသာ လာတတ္ ပုန္းခိုတတ္ေသာ ေနရာႀကီး လို ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ခုလို စည္စည္ကားကား ျဖစ္လာသည္မွာ ၄ ႏွစ္ေလာက္သာ ရွိေသးေၾကာင္း သိရ၏။

ကြန္ဒို စေဆာက္ၿပီး ပထမ ႏွစ္မွာ လူကုန္ထံ မ်ား၏ သားသမီးမ်ား အုပ္စုလုိက္ ေဆးလာခ်ရင္း ေဆးလြန္ခါ ေသဖူးသည္၊ လာေရာက္ ငွားေနေသာ စံုတြဲ တစ္တြဲမွ စကားမ်ားၿပီး ရန္ျဖစ္ရင္း လက္လြန္ခါ ေသဖူးသည္။ ဆြဲၾကိဳးခ်တာ လည္း ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။ ထို ႏွစ္မ်ားမွ စၿပီး ဒီကြန္ဒို က ဓါတ္ေလွခါးသည္ အျမဲလိုလို အလို အေလ်ာက္ ၅ လႊာေပၚ ေရာက္ေနတတ္သည္ဟု ဆိုသည္။ သက္ေသ မျပႏိုင္သည့္ အခ်က္ကေတာ့ ဓါတ္ေလွခါးထဲမွာ ကင္မရာ မရွိျခင္းပင္။

ပိုဆိုးသည္က ေသာၾကာႏွင့္ စေန ည သန္းေခါင္မ်ား ---- လူကုန္ထံ သူေငွးသား သမီးမ်ားက ေသာၾကာ၊ စေန ည ေတြမွာ ႏိုက္ကလပ္သြား အခ်ိန္လြန္ အမူးလြန္သည္ႏွင့္ အိမ္မျပန္ပဲ အပို၀ယ္ထားသည့္ ဒီကြန္ဒို မွာ လာေသာင္းက်န္းၾကသည္။ လက္ရွိကာလ တြင္ေတာ့ မည္သူမွ လာကဲ လာေနမည့္သူ မရွိပါ သို ့ေသာ္--- ဟိုးအရင္ကေတာ့ ဒီေနရာဟာ မေကာင္းတဲ့ ေခ်ာင္ကေလာင္ ႀကီးလို ျဖစ္ေနပါလိိမ့္မည္။

က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းက ဒီမွာ ေနတာ ၈ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ၊ သူကိုလည္း စကားစပ္ေမးၾကည့္သည္။ သူလည္း အေတာ္ေလး ၾကံဳရေၾကာင္း ညအျပန္ ေနာက္က် ရင္ ဓါတ္ေလွခါး ငါးလႊာကို ျဖတ္တုိင္း အျမဲ ၾကက္သီး ထမိေၾကာင္း ဆို၏။ ႏွစ္ကူး ကာလ သၾကၤန္ရက္မ်ားတြင္လည္း ဗုဓဘာသာ အယူ အဆ အတုိင္း ထုိင္း ဘုန္းႀကီးမ်ား ရြတ္ဖတ္ ၾကေသာ္လည္း အျမဲလိုလိုေတာ့ ဓါတ္ေလွခါးက ၅ လႊာကို ပံုမွန္ သြားေနတတ္ သည္ ဟူသတတ္။ ဒီအရာတစ္ခုမွ လြဲလို ့ ဘာကို မွ ဒုက္ခ မေပးတတ္တာေၾကာင့္ပဲ.. ဘယ္သူမွ သိပ္ အေရးထားပံု မရတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

က်န္ခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန ့ ညကေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၁၁ နာရီမွ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္ေနာက္ ဓါတ္ေလွခါး ၅ လႊာမွာ ရပ္တာကို ခပ္တည္တည္ပဲ  ဘာ၀င္လာမလဲ ၾကည့္ေနခဲ့လုိက္ပါသည္။ ဘာေတြ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဓါတ္ေလွခါးကေတာ့ အျမဲလိုလို မဟုတ္ေပမယ့္ ၅ လႊာမွာ ရပ္မပ်က္ ပြင့္မပ်က္ပါပဲ။