ေသာၾကာေန ့က ISO - International Standard အတြက္ အာပလာရႊီး အတုိင္ပင္ခံ အျဖစ္လုိက္ပါသြားသည္။ စနစ္တစ္ခုထဲမွာ လည္ပတ္ေနေသာ ႏုိင္ငံ တစ္ခု မွာ ဘယ္အရာ မဆို Standard ဆိုတာ လုိလာပါသည္။ ထုတ္ကုန္ စက္ရံု ေဆာက္ၿပီး ကုန္ၾကမ္းသြင္း ကုန္ေခ်ာ ထုတ္ ဆိုတာႏွင့္ မလံုေလာက္ပါ။ အရာအားလံုးသည္ စနစ္ တစ္ခုထဲမွာ စက္၀ိုင္းပံုစံ လည္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္မွသာ ျပသနာ ေပါင္းစံုကို ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေပမည္။ စနစ္သည္ စက္၀ိုင္း မဟုတ္ပဲ ဇစ္ဇတ္လို ဟိုေျပး သည္ေျပး ျဖစ္ေနပါက လုပ္ငန္းသည္ ေရရွည္ မတည္တန္ ့ ႏိုင္ေခ်။ (ဒါေတြကို ဘဘ ပုဆိုး၀တ္မ်ား သိဖို ့လုိပါသည္)။
စက္ရံု ေရမနစ္ေအာင္၊ မီးမေလာင္ေအာင္ စနစ္ဖြဲ ့ရသည္။ စက္ရံုမီးေလာင္၊ ေရျမဳပ္ပါကလည္း လုပ္ငန္းရွင္ အလုပ္သမား မနစ္နာေအာင္ အာမခံျခင္း ျဖစ္စဥ္ေတြ သူ ့စနစ္ႏွင့္ သူ လည္ပတ္ရသည္။ ပိုပိုၿပီး တုိးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာေလေလ စနစ္ ဆုိတာ ပို အႏု ့စိတ္လာ ေလေလ ျဖစ္သည္။ စက္ရံုက ထုတ္တဲ့ ေပါင္မုန္ ့ တစ္ခုမွာ ဆံပင္ခ်ည္ တစ္လက္မ ပါလာလို ့ ၀ယ္လက္က ကြန္ပလိမ့္ တက္ေသာ အခါ မည္သို ့ ကိုင္တြယ္ရမည္ က အစ စနစ္ေတြ ရွိရေလသည္။
လုပ္ငန္းရွင္ေကာင္သည္ ျပင္သစ္ေကာင္ ျဖစ္ေလရာ ေသာက္ေၾကာက မာလြန္းလွသည္။ အေမရိကန္မွာ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခု ျဖတ္သန္းခဲ့သည္ ျပင္သစ္ေကာင္ သည္ ဘိုစကားကို အေတာ္ပင္ မြတ္ လွေသာ္လည္း ယဥ္ေက်းေသာ အသံုး အႏႈန္းမ်ားကို မူ သင္လာခဲ့ပံု မရေခ်။ (သို ့မဟုတ္) လုပ္ငန္းခြင္ အေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကသည္ ျဖစ္ရာ ယဥ္ေက်းဖုိ ့ မလိုဟု ထည္မွတ္ထားတာ လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။ အေနာက္တုိင္းသားမ်ားသည္ အလုပ္လုပ္ရာတြင္ ျပတ္သားၾကသည္ ဆုိလား ဘာလား ၾကားဖူးထားေလသည္။
ျပင္သစ္သည္ က်ေနာ္တုိ ့ အဖြဲ ့ ဖက္က ဘာလုပ္ေပးႏုိင္မည္ကို မေျပာခင္ကထဲက .. မင္း ငါ့ကုမ္ပဏီကို ဘာသိၿပီးၿပီလဲ၊ ေလ့လာၿပီးၿပီလား၊ လက္ေတြ ့ ျမင္ၿပီးၿပီလား စသည္ စသည္မ်ားျဖင့္ ကြက္ရွင္မ်ား ရႊတ္ေလသည္။ ၿပီးေနာက္ သူလိုခ်င္တာက အေကာင္းဆံုး ပဲ ဆိုတာ သိေအာင္ ေျပာသည္။ ကဘာ (World) ပတ္ၿပီး စားေသာက္ေနေသာ ဘိုေကာင္သည္ ထုိင္းႏွင့္ ေတြ ့ကာမွ ဒက္ဒက္ ကုတ္၏။
နင္က ဒါေတြ အားလံုးလိုခ်င္တယ္ဆို.. ေအး ... ငါတုိ ့လုပ္ေပးႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ နင္လိုခ်င္တာ ရဖို ့ အတြက္ နင့္မွာ ဒါေတြ ရွိရဲ့လား ျပန္နင္းသည့္အခါ ျပင္သစ္ေကာင္သည္ .. အဟမ္း အဟမ္း... ျဖင့္ အရူးကြက္မ်ား နင္းကာ ေက်ာ္ခ်ေသာ္လည္း.... ထိုင္းအမ်ဳိးသမီး အတုိင္ပင္ခံ၏ ေပးအပ္ေသာ အၾကံဥာဏ္မ်ား အတုိင္းသာ နင္းေလ်ာက္ရေလသည္။
ကိုယ့္ျမန္မာျပည္မွာ သူတုိ ့လာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံရင္လည္း ဒီလို.. (ဒီထက္ ဆိုးမည္) ကို ျမင္ရေသာ္ က်ေနာ္ မွာ ရင္ေလး လွသည္။ သူတုိ ့သည္ ျမန္မာျပည္မွာ ဘာမွ မျပည့္စံု သည္ကို သိေနသည္ႏွင့္ တရုတ္က လုပ္သည့္ ကင္ဆာျဖစ္ပစ္စည္းမ်ား လို ျဖစ္ကတတ္ ဆန္း ထုတ္လုိက္သည့္ေနာက္ က်ႏုပ္တုိ ့ ျပည္သား မအူ မလည္မ်ားသာ ကင္ဆာမ်ား စားေသာက္ သံုးေဆာင္ ၀တ္ဆင္ေနရေသာ္ အဘယ္အံ့နည္း။ အေတာ္ပင္ လူပါး၀ လွေသာ ထုိင္းႏိုင္ငံမွာပင္ သူတုိ ့လည္း ရရင္ ရသလို လုပ္တတ္ပါသည္။ ထုိင္းသည္ ေဖာ္လင္နာမ်ားအား လည္မ်ဳိနင္းထားႏုိင္ေသာ ႏုိင္ငံ ျဖစ္ေသာ္ျငား.. ႏုိင္ငံ၏ ထုတ္ကုန္ စက္ရံုမ်ား၏ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းနီးပါသည္ ထုိင္းလူမ်ဳိးမ်ား ပိုုင္ဆုိင္ျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္း သူတုိ ့၏ စီးပြားေရး ကၽြမ္းက်င္သူ ေ၀ဖန္ထားသည္ကို ဖတ္ရပါသည္။
အႏွီပုဂ္ဂိုလ္ ကား ပန္းျခံထဲမွ စထေရး ကတ္ ေခၚ အိမ္ေျခမဲ့ ေၾကာင္ ျဖစ္ပါသည္။ ေရာဂ လာလာ က်င့္တတ္ေသာ ပန္းျခံတြင္ ေနသည့္ ေၾကာင္မို ့လား မေျပာတတ္ပါေခ်။ ဒင္းသည္ အႏွီပိုေစရွင္ျဖင့္ အခ်ိန္ အေတာ္ၾကာ ေနၿပီးမွ တစ္ဖက္သို ့ ဘက္ေျပာင္း ထုိင္သည္ကို ေတြ ့ရပါသည္။ ထုိပန္းျခံကား က်ေနာ္ မေရာက္တာ ၾကာခဲ့ၿပီ ျဖစ္ေသာ ျမိဳ့ထဲက ပန္းျခံ ျဖစ္ပါသည္။ ျမိဳ့ထဲ လာခိုက္ ဟိုဟိုသည္သည္ ေလ်ာက္ၾကည့္ရင္း ခဏ ၀င္ၾကည့္မိျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေၾကာင္သည္ ေရႊ၀ါေရာက္ ျဖစ္ၿပီး လူအနည္းငယ္ ယဥ္ပါသည္။ ျမဴၾကည့္ေသာ္ တစ္ခ်က္ မ်က္လံုး ၀င့္ၾကည့္ေသာ္လည္း လူပါး၀ေနၿပီ ျဖစ္ပံုရေသာ ဒင္းသည္ မည္သူ ့မွ ဂရု စုိက္တတ္ပံု မရေခ်။ ေရာဂ က်င့္ေနရာမွ အသာ ထ ကာ ပန္းျခံထဲ လွည့္ပတ္ေလ်ာက္ရန္ ထြက္သြားေလသည္။
ဘစ္စီ အ၀င္၀က ျခင္းမ်ား ထားရာ ေနရာမွာ ျမင္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ကေလး အေမ ျဖစ္ဟန္တူေသာ ထိုင္းမမသည္ အလွ အပ မပ်က္ပဲ ကေလး ထိန္းေက်ာင္းရာမွာ ကၽြမ္းက်င္လွသည္။ ထုိင္းမ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ဒီသို ့သာ ျဖစ္သည္။ သူ ့အတြက္ တက္ပလက္ တစ္လံုး ႏွင့္ လက္ေပြ ့အိတ္ထဲမွာ အလွကုန္မ်ားစြာပါသည္။ ကေလးေတြ အတြက္မူ ေက်ာပိုးအိတ္ေလး တစ္လံုးႏွင့္ သပ္သပ္ ယူလာပံုရသည္။ အေမသည္ ေစ်း၀ယ္ရန္ အခ်ိန္ မ်ားသြားေသာ အခါ သို ့မဟုတ္၊ မထိန္းခ်င္သည့္ အခါ ေမာထဲက ထေရာ္လီထဲ ကေလးကို ထည့္ကာ ပစ္ထားလုိက္သည္။ ကေလးသည္ ေဆာ့ရ ေမာသည့္ အခါ ျခင္းထဲတြင္ အႏွီသုိ ့ အိပ္ေပ်ာ္ေလသည္။
ဘာပဲ ေျပာေျပာ သူ့ ဟာႏွင့္ သူေတာ္ အေတာ္ကို အဆင္ေျပပါသည္။ ဘန္ေကာက္က ေမာ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ ေစ်း၀ယ္သူ (၀ယ္၀ယ္ မ၀ယ္၀ယ္ ေရာက္လာရင္ ၀ယ္သူပဲ) မ်ားအား သိပ္ ရင့္ရင့္သီးသီး မဆက္ဆံတတ္ၾကသည္ကလည္း တစ္မ်ဳိးေတာ့ ေကာင္းပါသည္။ သို ့ေသာ္ ျမိဳ့ထဲက အေတာ္မ်ားမ်ားကိုေတာ့ ဒီလို သြား လုပ္လုိ ့ မရပါ။ အေမမ်ားသည္ အိမ္မွာ အလုပ္လည္း မရွိ၊ ကေလးကလည္း အိမ္မွာ ပူလို ့ မေနခ်င္၊ အိမ္မွာလည္း ေဆာ့စရာ ေနရာ က်ဥ္းသည့္ အခါ ေမာေတြမွာ အဖိုး အဖြားေတြနဲ ့ ကေလးေတြ ဒါမွ မဟုတ္ အေမလွတ ပတ မ်ားႏွင့္ ကေလးေတြ ျပံဳေနတတ္ပါသည္။
အိမ္မွာ လည္း မီတာ မတက္၊ ခ်က္ျပဳတ္ စရာလညး္ မလို၊ ေအးေအးေလးနဲ ့ သက္ေတာင့္ သက္သာ ရွိေလေသာ ကေလး ထိန္းေက်ာင္းမႈ ျဖစ္ပါသည္။ မွတ္ခ်က္။ ............ ။ က်ေနာ္လည္း ေန ့လည္ေန ့ခင္း အိမ္မွာ ပူရင္ အျပင္ကို အဲ့လုိပဲ သြားေနတတ္ပါသည္။ :D
