အပ်င္းေျပဖြမိျခင္း........

အြန္လိုင္း လို႔ေခၚတဲ႔ ပင္လယ္ ေရစီးေၾကာင္းထဲ ကို၀င္တယ္။ အသိမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ စကား ဆက္သြယ္တယ္။ လိုအပ္တဲ႔ စာအုပ္ေတြ၊ အေၾကာင္းအရာေတြ ရွာတယ္၊ေဖြတယ္။ ကိုယ္႔ အေတြးအၿမင္ အယူအဆေတြ ကိုတၿခားသူေတြနဲ႔ ဖလွယ္တယ္။ ေန႔တဓူ၀ လုပ္ေနက် အလုပ္ေတြပါပဲ။ ၾကာလာေတာ႔ ပံုမွန္လုပ္ ေနက် ေန႔တဓူ၀ အလုပ္စာရင္းထဲ ၀င္သြားခဲ႔တယ္။

ကိုယ္နဲ႔တိုက္ဆိုင္တဲ႔ အေၾကာင္းအရာေတြ၊ အသံုး၀င္မယ္႔ အရာေလးေတြ၊ ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းမြန္တဲ႔ ကိစၥေတြကို ဆြဲယူရွာေဖြတယ္။ ၀ါသနာတူ အခ်င္းခ်င္း အားေပး ေထာက္ပံ႔တယ္။ ကူညီတယ္။ အခက္အခဲ ေတြကိုတိုင္ပင္တယ္. ညွိႏိုင္းၾကည္႔တယ္။ ၾကာလာေတာ႔ အြန္လိုင္းမွာ ၀ါသနာတူ အခ်င္းခ်င္း မိသားစုတစ္စု လိုၿဖစ္လာတယ္။

ကိုယ္နဲ႔ အယူအဆ မတူတဲ႔ လူနဲ႔ေတြ႔ရင္ ဦးေႏွာက္မုန္တိုင္း ဆင္မိတယ္။ စဥ္းစားတယ္။ စိတ္တူတဲ႔ လူက ဘယ္လို ေထာက္ခံ အားေပး ခ်ီးမြမ္းသြားမလဲ ဆိုတာလည္း ေစာင္႔ၾကည္႔ရ ၿပန္ေသးတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ အရမ္း အလွမ္းေ၀းလြန္းၿပီး မတူညီတဲ႔ အေတြးေတြနဲ႔ လူေတြကို အၿပစ္တင္ ရွံု႔ခ်မိတယ္။ ၿပသနာက အဲ႔ဒီမွာ စလာတယ္။ တဖက္လူက ဘယ္လိုတံု႔ၿပန္မလဲ ဆိုတာေစာင္႔ၾကည္႔ ရတာလည္း အလုပ္တစ္ခု၊ မတူတဲ႔ အေတြး စိတ္ေနစိတ္ထား ရွိတ႔ဲ လူအေပၚ ဘယ္လိုဖိႏွိပ္ရမလဲ ဆိုတာလည္း စိတ္ပင္ပန္းေစတဲ႔ အလုပ္တစ္ခု ၿဖစ္လာၿပန္တယ္။

အင္တာနက္ဆိုတာၾကီးက ပထမေတာ႔ ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ရွာေဖြ အသံုးၿပဳၿပီး ကိုယ္႔လမ္းေၾကာင္းကို ကိုယ္ဖန္တီးဖို႔ပါပဲ။ ေနာက္ပိုင္း ကိုယ္ရဲ႔အယူအဆ ကိုယ္႔ရဲ႔ စိတ္ကူးအတြး ေတြနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး အစြဲအလမ္းေတြ အၿငိအစြန္းေတြနဲ႔ ေလးလံလာတယ္။ ဘုန္းၾကီးတေစ ၦ လိုပဲကိုယ္ ဖန္တီးခ်ၿပထားတဲ႔ အေတြးအေခၚေတြ အသိေတြကို ဘယ္သူေတြ ဆန္႔က်င္ၾကမလဲ။ ဘယ္လိုပံုစံ ဘယ္လိုရွဳေထာင္႔နဲ႔ တိုက္ခိုက္မိၾကမလဲ ဆိုတဲ႔ အေတြးေတြနဲ႔ ဘ၀ကို ပိုေလးလံၿပိး အလုပ္ရွုတ္လာ ေစတယ္။

ၿဖစ္သင္႔တာက အၿပင္ဘ၀မွာ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ မွဳေတြနဲ႔ နပန္းသတ္။ အြန္လိုင္းေပၚတက္ ကြန္ၿပဴတာေရွ႔ ထိုင္ၿပီးတဲ႔ အခ်ိန္က်ရင္ အၿပင္မွာ ဘာပဲၿဖစ္ခဲ႔ၿဖစ္ခဲ႔ လံုး၀ ဘရိတ္အုပ္ လိုက္ေပေရာ႔။ ကြ်ီ..ခနဲ ဘရိတ္အုပ္ ၿပီးတာနဲ႔ အြန္လိုင္း ကြန္ၿမဴနတီေတြနဲ႔ ယူစရွာရွိတာယူ ေပးစရာရွိတာေပး..မွ်ေ၀စရာရွိတာမွ်ေ၀၊ သင္ယူစရာ ရွိတာသင္ယူ။ အိုေက..အခ်ိန္လည္း အေတာ္ၾကာၿပီ၊ ေညာင္းလည္း ေညာင္းေနၿပီ၊ ယူစရာလည္း ယူၿပီးဘီ.အြန္လိုင္းေပၚမွာ ထိုင္လို႔အားရၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ထြက္။

ကြန္ၿပဴတာေရွ႔က ခြါၿပီဆိုတာနဲ႔ အြန္လိုင္းေပၚက ဘ၀ကို အက်ီခြ်တ္သလို ခြ်တ္ခ်ထား ခဲ႔ေပေရာ႔။ အၿပင္ေလာက နဲ႔တစ္ကန္႔စီ ထား။ လာမရွုတ္နဲ႔။ လုပ္စရာရွိတာလုပ္။ အြန္လိုင္းဘ၀ ကိုအၿပင္အထိ ယူလာလို႔ မေကာင္းႏိုင္ဘူး။ ဒါေတြဟာ အမွန္ၿဖစ္သင္႔ တဲ႔ကိစၥေတြပါ။

ဒါေပမယ္႔ လူဆိုတာကလည္း ေစတနာ ဆိုတာရွိေသးတယ္။ ကိုယ္ခ်ၿပခဲ႔တဲ႔ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခု အေပၚ လူအမ်ား နားလည္ သိတတ္ပါေစ ဆိုသလိုမ်ိဳး ရွိသလို။ ကိုယ္ဘာေကာင္လဲ ဆိုတာ ထင္ရွားေအာင္ ေၾကာ္ၿငာ တာလည္းတစ္မ်ိဳး။ မရွိတာကို အရွိလုပ္ၿပီး ၾကြား၀ါခ်င္တာ ကလည္းတစ္မ်ိဳး။ သူမ်ားအေပၚ ဆရာလုပ္ခ်င္ တာကလည္း တစ္မ်ိဳး။ စုတ္ခ်က္ ခပ္ေဖ်ာ႔ေဖ်ာ႔ ဆြဲရမယ္႔ေနရာမွာ စုတ္ခ်က္ ထင္းထင္း ဆြဲမိတဲ႔ ခပ္ညံ႔ညံ႔ ပန္းခ်ီဆရာ လိုမ်ိဳး ၿဖစ္မလား မသိဘူး။ ေစတနာ ဆိုတာနဲ႔ အတၱဆိုတာလည္း တလႊဲေတြ ၿဖစ္ကုန္ၿပန္တယ္။ ကဲ..ဘယ္လိုလဲ ေကာင္းၾကေသးရဲ႔လား။ ဘယ္သူမွ ဒီစာထဲက အတိုင္းေရးထားတာ ေတြကိုေထာက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ စာေရးတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း မေထာက္ခံဘူး။ ေထာက္ခံတယ္ ဆိုတဲ႔ လူေတြစုၿပီး ၿပည္တြင္းက ISP ၂ ခုကို မီး၀ိုင္းရွို႔ၾကဗ်ာ။ ၾကာသလားလို႔ :P အင္တာနက္လည္းပ်က္ လူေတြလည္း တိတ္ဆိတ္သြား။ ဘ၀က ပိုၿပီး ေနသာထိုင္သာ ရွိသြားမလား။ စဥ္းစားၾကည္႔ၾကပါ.အရပ္ကတို႔ေရ႔။

(ဘႀကီးစိုး)